|
MENU
 Reklama
|
Richard Wagner
Richard Wagner(1813-1883) urodził się 22 maja 1813 w Lipsku jako Wilhelm Richard. Oficjalnie jego ojcem miał być urzędnik policyjny Carl Friedrich Wagner (zmarł, gdy chłopiec miał pół roku), ale niewykluczone, iż naprawdę był nim aktor i malarz Ludwig Geyer, wieloletni przyjaciel matki i jej drugi mąż. Po ślubie dał on pasierbowi nazwisko, które ten później - po śmierci ojczyma - zmienił z powrotem na Wagner. Młody Wagner napisał pierwszy dramat w wieku lat piętnastu, pierwsze utwory muzyczne (dwie sonaty fortepianowe i kwartet smyczkowy) zaś skomponował rok później. Co ciekawe, nigdy nie zdobył formalnego wykształcenia muzycznego. W roku 1831 studiował na Uniwersytecie Lipskim, uczył się też gry na fortepianie i kompozycji u Christiana Theodora Weinliga, kantora Szkoły Chóralnej św. Tomasza, ale nie został wirtuozem gry na żadnym instrumencie. Kompozytor ożenił się w roku 1836 ze śpiewaczką Minną Planer i wyjechał z nią do Królewca, gdzie został kierownikiem muzycznym teatru miejskiego. Szybko jednak zrezygnował i przeniósł się na podobne stanowisko w Rydze. W Rydze zdobył sobie ponadto uznanie jako dyrygent symfonii i uwertur Beethovena. Długi, w które małżeństwo Wagnerów popadło w Rydze zmusiły ich do ucieczki najpierw do Londynu, a następnie do Paryża, gdzie Wagner zaprzyjaźnił się z kompozytorem Giacomo Meyerbeerem. W Paryżu zarabiał na życie aranżacją muzyczną przedstawień teatralnych i operowych, rozpoczął też pracę nad kolejnym dramatem muzycznym. Tymczasem w 1842 Rienzi został wystawiony w Dreźnie i odniósł oszałamiający sukces. Sukcesy tych dwóch dzieł zapewniły Wagnerowi posadę dyrygenta orkiestry na drezdeńskim dworze. Nie zabawił tu długo: w 1848 został wygnany z Niemiec za udział w wydarzeniach rewolucyjnych. Uciekł najpierw do Weimaru, skąd dwa lata później dzięki pomocy m. in. Franza Liszta wyjechał za granicę, do Szwajcarii i Francji, by nie wrócić do Niemiec przez następne kilka lat. Już po powrocie do Niemiec, w 1864 roku, Wagner został zaproszony na dwór króla Ludwika II Bawarskiego - najważniejszego ze swoich mecenasów. Król Ludwik był entuzjastą muzyki Wagnera i postanowiwszy zapewnić kompozytorowi warunki do pracy, nie tylko spłacił jego potężne długi, ale też ufundował roczną pensję, która by pozwoliła mu poświęcać cały czas twórczości. Nawet tu jednak nie było dane Wagnerowi zagrzać długo miejsca: naraził się dworowi, gdy na jaw wyszedł romans z żoną nadwornego dyrygenta Hansa von Bülowa, Cosimą (córką Franza Liszta). Źle widziany na dworze Wagner przeniósł się w 1866 do Tribschen w pobliżu Lucerny, gdzie niedługo po śmierci pozostającej w separacji Minny (1866) dołączyła do niego Cosima von Bülow, która urodziła kompozytorowi dwójkę dzieci (Siegfrieda i Evę) jeszcze przed ślubem, który odbył się w 1870 roku. Wagner pragnął, aby powstał specjalny teatr, przygotowany do wykonywania Pierścienia nie tylko od strony scenicznej, ale także - i przede wszystkim - akustycznej. Kiedy kompozytor już stracił nadzieję na pozyskanie funduszy dla tego projektu, z pomocą przyszedł znów Ludwik Bawarski, przekazując w 1874 roku - pieniądze na budowę teatru w pólnocnobawarskim mieście Bayreuth. Wagner sam zaprojektował Festspielhaus i w roku 1876 odbył się tam pierwszy festiwal, na którym wykonano całość tetralogii. Festiwal był ogromnym sukcesem artystycznym, ale przyniósł katastrofę finansową. W 1877 Wagner wyjechał do Londynu, gdzie podjął pracę dyrygenta, aby zrekompensować finansową porażkę festiwalu, a w 1880 przeniósł się do Włoch. Niedługo po festiwalu Wagner powrócił do Wenecji, gdzie zmarł na atak serca w lutym 1883 roku. Został pochowany w Bayreuth. Największe dzieła |
INFO
SONDA
|
